ترموپلاست الاستومر
در آینده، پیشرفت‌ها در نانوتکنولوژی ترموپلاست الاستومر و اصلاح ساختار مولکولی TPEها می‌تواند منجر به تولید مواد با خواص مکانیکی بهبودیافته و کارایی بالاتر شود.در صنعت خودروسازی، از TPEها برای تولید قطعاتی مانند درزگیرها، دستگیره‌ها و پوشش سیم‌ها استفاده می‌شود، زیرا این مواد علاوه بر انعطاف‌پذیری، در برابر حرارت موتور و روغن مقاوم هستند. در صنعت پزشکی، TPEهای سازگار با بدن انسان برای ساخت وسایلی مانند کاتتر و پروتزها به کار می‌روند. همچنین، در تولید لوازم ورزشی مانند دسته راکت و لباس‌های غواصی، TPEها به دلیل سبکی و مقاومت در برابر آب مورد استفاده قرار می‌گیرند.یکی از نکات کلیدی در کار با TPEها، کنترل پارامترهای فرآیندی مانند دما و فشار است، زیرا این عوامل تأثیر مستقیمی بر خواص نهایی محصول دارند. برای مثال، اگر دمای ذوب بیش از حد بالا باشد، ممکن است باعث تخریب پلیمر شود، در حالی که دمای پایین می‌تواند منجر به پر نشدن کامل قالب گردد. علاوه بر این، برخی از TPEها ممکن است ترموپلاست الاستومر در طول زمان دچار افت خواص (مانند کاهش کشسانی) شوند، بنابراین انتخاب مواد با پایه پلیمری مناسب و افزودنی‌های پایدارکننده ضروری است.تحقیقات اخیر در زمینه TPEها بر روی بهبود مقاومت حرارتی، افزایش استحکام مکانیکی و کاهش هزینه‌های تولید متمرکز شده است. به عنوان مثال، استفاده از پرکننده‌های نانویی مانند نانوذرات سیلیس می‌تواند استحکام و پایداری حرارتی TPEها را افزایش دهد. همچنین، توسعه TPEهای زیست‌تخریب‌پذیر که از منابع تجدیدپذیر تولید می‌شوند، می‌تواند جایگزین مناسبی برای مواد پتروشیمیایی باشد.در مقایسه با لاستیک‌های سنتی، TPEها مزایای زیادی دارند، از جمله سرعت بالاتر فرآیند تولید، امکان رنگ‌آمیزی آسان و عدم نیاز به ولکانیزاسیون. با این حال، معایبی مانند ترموپلاست الاستومر مقاومت کمتر در برابر حلال‌ها و دمای بالا در برخی کاربردها ممکن است محدودیت ایجاد کند. به همین دلیل، مهندسان مواد باید با توجه به شرایط محیطی و مکانیکی که قطعه در آن قرار می‌گیرد، نوع مناسب TPE را انتخاب کنند.